۲۹ بهمن ۹۵ ، ۲۰:۵۰
مرهم آورده ای غم آوردیم
یا سریع الرضا... کم آوردیم
جای هزار زخم روی سینه ام باقی مانده...
...
اگر این شب ها هیئت نبود... کجا پناه میبردم...
کجا دل سوخته ام رو چنددقیقه ساکت میکردم...
دلم گرفته که یکشنبه که روضه مون تموم بشه...
کاش نفَسم به یکشنبه نرسه...
مادر... :(
آن قدر ناله کرد و هق هق کرد
عاقبت میان روضه ها دق کرد....
ببخش! عاشق تو رازدار خوبی نیست
میان کوچه اگر بی گدار می گریم...