گلی گم کرده ام....

شب آخر روضه ی کوچیک ما رسید و فاطمیه تمام شد..

عمر بهار اگرچه کوتاه است...

باز مادری کردید...

این شب ها اگر فاطمیه نبود، اگر هیئت نبود....

باز شما از خیابون ها جمعم کردی....

پناه دادی....به این آدمی که چیزی ازش نموند جز ویرانه ای....

از فردا؛ شب ها سخت میخواد بگذره

دیگه نه روضه ای هست، نه هیئتی....

به کجا میشه پناه برد...

مثل طفلی که چادر مادرش رو سفت گرفته که گم نشه تو شلوغی آدم ها....

از فردا که دیگه نه هیئتی هست نه روضه ای؛ این شکسته شده رو فراموش نکن..... 

حلال کن... سینه زن خوبی برات نبودم...

 - سی ساله چادرشو سر می کنه

سی ساله چادرشو در میاره...

حالا دیگر شبیه تو ام، حسن(ع)...

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

...

در تاریکی هیئت تان

یک نفر

با دل شکسته

آن قدر

برای شکستگی ات

بارید

تا

تمام شد

...

با نشونی عطر نیلوفر...

تو را دوست دارم، سینه‌زن هایت را، گریه کن هایت را، میوندارهای هیئتت را
وجب به وجب فرش های روضه ات، چای روضه ات، پرچم های هیئتت، همه ی همه ی را

شاید کارم ازین حرفا گذشته، حتی آدم های معمولی که بی خبر از فاطمیه از جلوی درب هیئت رد می شوند، آن ها را هم دوست دارم، هرکسی که رنگی از شما برده، صدایی از شما به گوشش خورده...

میبینی هر شب نفر آخر از روضه ات بیرون می روم

پناه همه‌ی بی پناهی های منید...

کلاغ رو سیاهم بین کبوترهایت، میدانم

اما خیلی دوستت دارم، این روزها و شب ها، بیشتر....

عاقبت فدای شما می‌شوم
کاش می شد که هزار بار....

   

اگرچه بهارمان کوتاه است....

تقویمی که این ادم ها درست کرده اند؛ آدرس را اشتباه داده است. 

بهار از اولین شب فاطمیه شروع می شود تا برسد به شب شهادت شما...

همین چند شب. و بعد تمام می شود، خیلی زود...

چه قدر ابر بهاری داری مادر....

کاش هزار سال طول بکشد تا فاطمیه برسد به شب آخر...

ای همه ی دار و نداره من.....

سال تحویل من، شمایید...

مقلب القلوب من، شمایید...

بهار من شمایید... اگرچه عمر بهارمان کوتاه است...

اگر چه بهارمان به زیر دست و پا می افتد... 

.....

- با این روضه ها زندگی می کنیم...   madar_oftad.mp3 (دانلود)